Werkweekjes
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg Patrick
15 April 2009 | Namibië, Windhoek
Het is alweer eventjes geleden en op verzoek dus weer een update! De afgelopen weken ben ik vooral erg druk geweest met werken. Heb voor de website van Penduka veel foto’s gemaakt van alle werkzaamheden en heb de tekst voor de website ook af. Het verslag over het medicatiebeleid is ook bijna af. Voor het verslag over discriminatie van TB patiënten zijn Laura en ik naar de universiteit geweest om studenten te interviewen. Ook de evaluatie van World TB Day 2009 hebben Laura en ik inmiddels gehouden. Waren veel mensen bij aanwezig en we hebben er een mooi verslagje over kunnen schrijven voor Rudolph. Toch praten ze hier allemaal weinig, totdat de evaluatie voorbij was, toen kwamen de verhalen. Ook zijn we druk bezig met het tijdschrift over Penduka. Veel interviews met medewerkers en patiënten. Het kaartspel over TB wat we gemaakt hebben voor de health education zal ook eind deze maand als het goed is eindelijk in de praktijk gebracht worden en dan kunnen we ook Kambalantu gaan coachen. Weer 2 opdrachten af dan!
Met Rudolph heb ik ook mijn tussenevaluatie gehad. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Zo tevreden is hij! Mijn input (zijn favoriete rotwoord) in het programma is volgens hem enorm, ik zoek alles tot op de bodem uit, ik heb een leergierige houding en ga zo maar door. Ik dacht bijna dat hij me wilde omhelzen. Mag nu zelfs de quad bike lenen wanneer ik wil om naar een DOT punt te gaan (waar ik uiteraard al gebruik van heb gemaakt) en ik mocht zelfs Tanncy en Martha met zijn auto naar hun huis brengen. Wat een kerel!
Met het TB Programme van Penduka is wel het een en ander aan de hand. Ze kregen tot november vorig jaar geld van LHL (een Noorse organisatie) en Global Fund. LHL is ermee gestopt en dus moesten ze het geld van GF over alle werknemers verspreiden. Iedereen kreeg dus al minder. Maar nu wilde GF geen geld meer geven, omdat ze voor een bepaald aantal mensen geld geven (en dat mag niet verdeeld worden). Daarom hebben de medewerkers hun salaris weken te laat gekregen, de bank heeft hun rekeningen voorgeschoten, maar dat moeten ze met een dikke rente terugbetalen. Stress en geldzorgen hier dus in Namibië! Inmiddels hebben ze het geld wel gekregen, maar er moeten wel een aantal ontslagen gaan vallen, want er zijn 21(!) mensen teveel in dienst. GF is een dag komen kijken naar onze werkzaamheden. Iedereen trok het beste uit de kast, ik ging naar DRC DOT point om te helpen bij de groepscouncelling voor kinderen. Geweldig leuk was dat. Ook daarna de kinderen weer naar huis gebracht (soms half uur lopen vanaf de weg naar een krotje waar ze dan wonen). Enfin, GF was erg onder de indruk van de werkzaamheden en we krijgen weer geld.
Verder veel kleine dingetjes gedaan/meegemaakt. Ik heb nette kleren gekocht om aan te doen als we naar de kerk gaan met Alfons zondag (het is al 3 keer uitgesteld, maar zondag is mam ook hier, dus dan moeten we wel gaan!). Met Mario en Rebekka film gekeken en veel luieren in de zon en lezen. Het slot van mn deur was laatst ook nog kapot. Deur niet op slot, maar bleef wel dicht. Toen maar met een breekijzer de deur opengebroken en een nieuw slot erin gekregen.
Ook eindelijk het uitgaansleven hier ontdekt. Met Mario zijn Laura en ik naar Club London geweest waar een dry bubble party zou zijn.. Niets was er droog.. stralen water uit het plafond, maar het was een geslaagde avond! De week daarop naar El Cubano gegaan met Mario en daar Eddy en Jeorges leren kennen. Doorgegaan met feesten in Janjemba Bar. Wat kunnen die mensen hier allemaal dansen zeg! En ook gek om de enige blanke te zijn met uitgaan. De dag daarna met Rebekka naar een barretje in Wanaheda (Katutura) gegaan. We werden er met open armen onthaalt en iedereen was mn beste vriend! Beetje poolen en na wat kennismakingen en een stel vrienden erbij met Rebekka, Artuli en Pandu in een oude taxi naar een bar in de Eveline Street gegaan. De drukste (en gevaarlijkste) straat van Katutura. Afgelopen maand nog 2 mensen vermoord daar. Maar het was een leuke bar! Artuli had wel wat gedronken en geen rijbewijs dus ik heb onszelf in de oude taxi terug naar Penduka gebracht. De volgende dag wilde onze nieuwe goede vriend Artuli weer met ons afspreken. In de oude taxi gereden weer. En toen naar het Sam Nujoma stadion om naar een voetbalwedstrijd te kijken. Daarna vrienden hier en daar afzetten van hem en naar een bar in Soweto (ook een deel van Katutura) wat drinken. Daar Robert ontmoet. Een wijze, ietwat dronken, oude man. Wel boeiende gesprekken mee gehad! Ik bestelde er ‘beef’. Dat lijkt op het kattenvoer dat we in Nederland hebben, maar het smaakte toch wel goed. Samen met Artuli en Frans (weeeer een nieuwe vriend) teruggereden naar Penduka.
1e Paasdag bij Thom en Tineke gegeten (die overigens een eigen moestuintje zijn begonnen, heel leuk!). We hebben heerlijk gegeten bij ze. Zo was het paasweekend toch nog alsof je een beetje gezelligheid had met familie. Ben inmiddels ook dikke maatjes met de twee honden, Garfield en Spike en ze zijn niet uit mn bungalow weg te slaan! 2e Paasdag ’s ochtends lekker ontbeten en chocolade eitjes gegeten. Ook een eitje met een groene markeerstift bewerkt. Toch een beetje het paasgevoel!
Laatst ook nog een auto-ongeluk(je) gehad. Anna reedt en toen kwam er iemand de bocht door, maar hij reedt op onze weghelft. Toen knalde hij tegen ons aan. Was wel ff schrikken en had een boel flashbacks, maar we hebben er gelukkig niets aan over gehouden. Allemaal politie erbij en na 2 uur in de hitte te hebben gestaan, konden we weer terug naar Penduka. Die man die ons aanreedt had overigens geen rijbewijs.
Ben inmiddels ook begonnen met vrijwilligerswerk in een weeshuis. Ze hebben er 48 kinderen tot een jaar of 17. En ze slapen allemaal op 1 kamer! Stapelen! Roestige stapelbedjes, maar die kindjes zijn allemaal lief en vrolijk. Gingen zingen toen ik er voor het eerst kwam. Echt leuk!! En die kleintjes beklommen me aan alle kanten. Ze spreken ook allemaal Afrikaans, dus communicatie is gelukkig geen probleem! Nu maar mn geld uitgeven aan die kinderen hehe.
Zaterdag komt mam hier naar Namibië. Super veel zin in en haar hele verblijf is al van ’s ochtends tot ’s avonds vol gepland, dus we gaan een super leuke week tegemoed!
Foto’s staan weer op hyves: http://patrickpt.hyves.nl
Feitjes:
- De staart van een gekko breekt af als je em wilt pakken
- En de staart beweegt een kwartier later nog!
- Dat wist ik dus niet, arm dier
- We leven nu van ongeveer N$100 (10 euro) per week
- Want 50 euro per week aan eten/drinken is in Nederland al veel
- Laat staan in Namibië
- Himbapoeder gaat niet van je arm af
- Het bezoekje aan de markt was dus 2 dagen lang zichtbaar
- Volgens Alfons horen vrouwen in de keuken
- Daarom heeft hij bij ons gekeken om de kookkunsten van Laura te bewonderen
- En mogen ze geen auto rijden
- Hij heeft wel fijn onze keukentafel gemaakt
- En David heeft de keuken schoongemaakt (al is die nog wel wat viezig)
- Bij Hakahana stonk het enorm door een ontbindende hond
- Basters zijn rijker dan de andere Namibiërs (afgezien van de blanken)
- Dat komt omdat ze lichter van kleur zijn en van de blanken vroeger betere banen kregen
- Het is nu nog terug te zien in hun grotere huizen en auto’s
- Garfield nemen we mee naar de markt om ons te beschermen
- Het zoontje van Moses, Elifas, is echt het mooiste kind op aarde!
- Bij Soweto DOT point is een oude vrouw die altijd Afrikaans tegen me praat
- Echt een schat is het en ze vindt het geweldig als ik Afrikaans terug praat
- Alfons heeft een heel lieve puppy als toekomstige waakhond en toepasselijk heet die City Police
- Er zitten hier enorm veel slangen, vooral (zeer giftige) pofadders!
- Ben ook gek genoeg gewend aan het straatbeeld; krotjes, kindjes zonder schoenen, mensen met kapotte en vieze kleren.
- De post die veel mensen hebben gestuurd en ernaar vragen; ik heb het nog niet, maar het kan soms weken duren voordat het er is. En soms komt het 2e kaartje eerst en dan een paar weken later pas de eerste. Afrika he!
Met Rudolph heb ik ook mijn tussenevaluatie gehad. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Zo tevreden is hij! Mijn input (zijn favoriete rotwoord) in het programma is volgens hem enorm, ik zoek alles tot op de bodem uit, ik heb een leergierige houding en ga zo maar door. Ik dacht bijna dat hij me wilde omhelzen. Mag nu zelfs de quad bike lenen wanneer ik wil om naar een DOT punt te gaan (waar ik uiteraard al gebruik van heb gemaakt) en ik mocht zelfs Tanncy en Martha met zijn auto naar hun huis brengen. Wat een kerel!
Met het TB Programme van Penduka is wel het een en ander aan de hand. Ze kregen tot november vorig jaar geld van LHL (een Noorse organisatie) en Global Fund. LHL is ermee gestopt en dus moesten ze het geld van GF over alle werknemers verspreiden. Iedereen kreeg dus al minder. Maar nu wilde GF geen geld meer geven, omdat ze voor een bepaald aantal mensen geld geven (en dat mag niet verdeeld worden). Daarom hebben de medewerkers hun salaris weken te laat gekregen, de bank heeft hun rekeningen voorgeschoten, maar dat moeten ze met een dikke rente terugbetalen. Stress en geldzorgen hier dus in Namibië! Inmiddels hebben ze het geld wel gekregen, maar er moeten wel een aantal ontslagen gaan vallen, want er zijn 21(!) mensen teveel in dienst. GF is een dag komen kijken naar onze werkzaamheden. Iedereen trok het beste uit de kast, ik ging naar DRC DOT point om te helpen bij de groepscouncelling voor kinderen. Geweldig leuk was dat. Ook daarna de kinderen weer naar huis gebracht (soms half uur lopen vanaf de weg naar een krotje waar ze dan wonen). Enfin, GF was erg onder de indruk van de werkzaamheden en we krijgen weer geld.
Verder veel kleine dingetjes gedaan/meegemaakt. Ik heb nette kleren gekocht om aan te doen als we naar de kerk gaan met Alfons zondag (het is al 3 keer uitgesteld, maar zondag is mam ook hier, dus dan moeten we wel gaan!). Met Mario en Rebekka film gekeken en veel luieren in de zon en lezen. Het slot van mn deur was laatst ook nog kapot. Deur niet op slot, maar bleef wel dicht. Toen maar met een breekijzer de deur opengebroken en een nieuw slot erin gekregen.
Ook eindelijk het uitgaansleven hier ontdekt. Met Mario zijn Laura en ik naar Club London geweest waar een dry bubble party zou zijn.. Niets was er droog.. stralen water uit het plafond, maar het was een geslaagde avond! De week daarop naar El Cubano gegaan met Mario en daar Eddy en Jeorges leren kennen. Doorgegaan met feesten in Janjemba Bar. Wat kunnen die mensen hier allemaal dansen zeg! En ook gek om de enige blanke te zijn met uitgaan. De dag daarna met Rebekka naar een barretje in Wanaheda (Katutura) gegaan. We werden er met open armen onthaalt en iedereen was mn beste vriend! Beetje poolen en na wat kennismakingen en een stel vrienden erbij met Rebekka, Artuli en Pandu in een oude taxi naar een bar in de Eveline Street gegaan. De drukste (en gevaarlijkste) straat van Katutura. Afgelopen maand nog 2 mensen vermoord daar. Maar het was een leuke bar! Artuli had wel wat gedronken en geen rijbewijs dus ik heb onszelf in de oude taxi terug naar Penduka gebracht. De volgende dag wilde onze nieuwe goede vriend Artuli weer met ons afspreken. In de oude taxi gereden weer. En toen naar het Sam Nujoma stadion om naar een voetbalwedstrijd te kijken. Daarna vrienden hier en daar afzetten van hem en naar een bar in Soweto (ook een deel van Katutura) wat drinken. Daar Robert ontmoet. Een wijze, ietwat dronken, oude man. Wel boeiende gesprekken mee gehad! Ik bestelde er ‘beef’. Dat lijkt op het kattenvoer dat we in Nederland hebben, maar het smaakte toch wel goed. Samen met Artuli en Frans (weeeer een nieuwe vriend) teruggereden naar Penduka.
1e Paasdag bij Thom en Tineke gegeten (die overigens een eigen moestuintje zijn begonnen, heel leuk!). We hebben heerlijk gegeten bij ze. Zo was het paasweekend toch nog alsof je een beetje gezelligheid had met familie. Ben inmiddels ook dikke maatjes met de twee honden, Garfield en Spike en ze zijn niet uit mn bungalow weg te slaan! 2e Paasdag ’s ochtends lekker ontbeten en chocolade eitjes gegeten. Ook een eitje met een groene markeerstift bewerkt. Toch een beetje het paasgevoel!
Laatst ook nog een auto-ongeluk(je) gehad. Anna reedt en toen kwam er iemand de bocht door, maar hij reedt op onze weghelft. Toen knalde hij tegen ons aan. Was wel ff schrikken en had een boel flashbacks, maar we hebben er gelukkig niets aan over gehouden. Allemaal politie erbij en na 2 uur in de hitte te hebben gestaan, konden we weer terug naar Penduka. Die man die ons aanreedt had overigens geen rijbewijs.
Ben inmiddels ook begonnen met vrijwilligerswerk in een weeshuis. Ze hebben er 48 kinderen tot een jaar of 17. En ze slapen allemaal op 1 kamer! Stapelen! Roestige stapelbedjes, maar die kindjes zijn allemaal lief en vrolijk. Gingen zingen toen ik er voor het eerst kwam. Echt leuk!! En die kleintjes beklommen me aan alle kanten. Ze spreken ook allemaal Afrikaans, dus communicatie is gelukkig geen probleem! Nu maar mn geld uitgeven aan die kinderen hehe.
Zaterdag komt mam hier naar Namibië. Super veel zin in en haar hele verblijf is al van ’s ochtends tot ’s avonds vol gepland, dus we gaan een super leuke week tegemoed!
Foto’s staan weer op hyves: http://patrickpt.hyves.nl
Feitjes:
- De staart van een gekko breekt af als je em wilt pakken
- En de staart beweegt een kwartier later nog!
- Dat wist ik dus niet, arm dier
- We leven nu van ongeveer N$100 (10 euro) per week
- Want 50 euro per week aan eten/drinken is in Nederland al veel
- Laat staan in Namibië
- Himbapoeder gaat niet van je arm af
- Het bezoekje aan de markt was dus 2 dagen lang zichtbaar
- Volgens Alfons horen vrouwen in de keuken
- Daarom heeft hij bij ons gekeken om de kookkunsten van Laura te bewonderen
- En mogen ze geen auto rijden
- Hij heeft wel fijn onze keukentafel gemaakt
- En David heeft de keuken schoongemaakt (al is die nog wel wat viezig)
- Bij Hakahana stonk het enorm door een ontbindende hond
- Basters zijn rijker dan de andere Namibiërs (afgezien van de blanken)
- Dat komt omdat ze lichter van kleur zijn en van de blanken vroeger betere banen kregen
- Het is nu nog terug te zien in hun grotere huizen en auto’s
- Garfield nemen we mee naar de markt om ons te beschermen
- Het zoontje van Moses, Elifas, is echt het mooiste kind op aarde!
- Bij Soweto DOT point is een oude vrouw die altijd Afrikaans tegen me praat
- Echt een schat is het en ze vindt het geweldig als ik Afrikaans terug praat
- Alfons heeft een heel lieve puppy als toekomstige waakhond en toepasselijk heet die City Police
- Er zitten hier enorm veel slangen, vooral (zeer giftige) pofadders!
- Ben ook gek genoeg gewend aan het straatbeeld; krotjes, kindjes zonder schoenen, mensen met kapotte en vieze kleren.
- De post die veel mensen hebben gestuurd en ernaar vragen; ik heb het nog niet, maar het kan soms weken duren voordat het er is. En soms komt het 2e kaartje eerst en dan een paar weken later pas de eerste. Afrika he!
-
15 April 2009 - 19:08
Jeannette:
Wederom erg leuk om te lezen.
Wens je een leuke week met je moeder toe.
Groetjes en kussies van Jeannette
-
15 April 2009 - 19:27
Tobias:
Hey skattie!
Eindelijk weer eens een verhaal;) very nice as usual! Net gezellig bij je ouders geweest met Carl! Geniet lekker met je mama!
Kus en knuf -
15 April 2009 - 19:54
Carl Augustin:
Hai Pat! Hoog tijd voor weer een berichtje op je blog ipv mail. Leuk je net ff gesproken te hebben! Je hebt weer echt leuke dingen gedaan! Ik begin zelfs best nieuwsgierig te worden naar die mensen daar ;) Je lijkt het steeds leuker te vinden en ook steeds vaker andere dingen te doen naast je stage. Dat weeshuis klinkt heel gaaf. En die foto van dat schattige jongetje, dat is zeker Elifas! Jij en je moeder moeten wsl vechten over wie hem mag houden :p Tenzij ze daar doodsbang zijn voor d'r blonde haar, haha. Was net zoals Tobias al zei erg gezellig bij je ouders. Veel plezier met Jet daar en hou arme Peter die achterblijft maar goed op de hoogte!
Dikke kus
Carl -
15 April 2009 - 20:11
Sharon:
Weer een update! Mooi zeg dat de financiering weer doorgaat & dat alles zo goed gaat! Zoals Carl al zegt; Volgens mij vind je het alleen maar leuker en leuker, een goed teken!
enne..toch sneu voor die gekko! Ik moest wel heel hard lachen om de manier waarop je het schrijft!
Tot spreeks!
Liefs -
15 April 2009 - 20:17
Mama:
Hai liefie,
Wat weer een geweldig verhaal. Het begint nu toch wel echt te kriebelen hoor om het straks ook live te kunnen zien. En Carl heeft gelijk: dat wordt vechten wie ze vast mag houden hi hi hi.
Ik ga morgen mijn koffer pakken met alle cadeautjes voor jou en Laura en hoop je Zaterdagmiddag te kunnen omarmen.
Dikke kus en tot Zaterdag!!!!
Liefs Mama -
15 April 2009 - 20:18
Mama:
Oh ja, het was idd heel gezellig met Tobs en Carl, maar dat zie je zaterdag wel hahahahaha
xxx -
15 April 2009 - 20:21
Papa:
Hoi Pat,
Tja, ik kan helaas niet zeggen tot Zaterdag. De facts zijn weer lachen. Zaterdag een spannende dag. Ik ben blij als mama aangekomen is. Ik weet dat daarna er een leuke tijd aanbreekt die jij tot in de puntjes heb geregeld. Top.
Ik hou uiteraard nauw contact, om te horen hoe het allemaal gaat.
xxx
Papa -
16 April 2009 - 12:59
Marlie:
He Patrick!
Heb dan eindelijk een verhaal van je gelezen!
Jemig, je maakt genoeg mee zeg. Maar ook super dat je een belangrijke rol kunt vervullen!
Wij zelf zijn net terug van ons uitje naar de victoria waterfalls! Echt een aanrader als het te bereizen is voor jullie! Super gaaf was het!
Heel plezier vanaf zaterdag als je moeder er is en succes verder met je opdrachten!
We houden ongetwijfeld contact!
Liefs Marlie -
16 April 2009 - 16:55
Petra Berkhoff:
Leuk leuk om weer wat te lezen! Ik ben erg benieuwd naar je fotos en verhalen over het weeshuis natuurlijk!! Ik hoop er snel wat over te zien of te horen!!
Fijne dagen met je mams,
dikke kus -
16 April 2009 - 18:57
Eva:
Patrick, wat een avonturen weer. Het is echt super leuk om te lezen dat je het daar zo naar je zin hebt en nou komt je mama ook nog fijn een weekje, heerlijk!
Niet te ijverig worden he ;)
Liefs Eva -
16 April 2009 - 18:58
Eva:
Patrick, wat een avonturen weer. Het is echt super leuk om te lezen dat je het daar zo naar je zin hebt en nou komt je mama ook nog fijn een weekje, heerlijk!
Niet te ijverig worden he ;)
Liefs Eva -
16 April 2009 - 21:01
Stefan:
Leuke blog weer Patt!!:D
Heel veel plezier volgende week, als je moeder bij je is..
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
