Weekje met mam
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg Patrick
26 April 2009 | Namibië, Windhoek
Eindelijk was het dan zover! Mam kwam me bezoeken in Namibië!! Ik keek er erg naar uit om iemand van thuis te kunnen laten zien waar ik woon, werk en wat ik hier allemaal zie en meemaak. Zaterdagmiddag kwam ze aan, maar daarvoor was ik nog even naar het weeshuis geweest. Dat liep allemaal wat uit, dus in geheel Afrikaanse stijl kwam ik te laat op het vliegveld aan. Super leuke kadootjes had mam bij zich! Bedankt ervoor!! En ohhh wat was ik blij met 2 pakken hagelslag. Stom dat je zoiets kunt gaan missen.
’s Avonds met mam, Laura, Alfons, Daniel, Stefanus en Johannus gaan bbq-en. Was super gezellig! Mam was meteen ingewijd in Afrika.
Zondagochtend vroeg opstaan, want we gingen met Alfons en Johannes naar de kerk. Een echte Afrikaanse kerkdienst met veel dansen en zingen. Was heel indrukwekkend en ik wil er zeker vaker naartoe. Mooi ook om te zien hoe het geloof deze arme mensen op de been houdt. Mam was overigens wel een beetje van slag van alle indrukken van Katutura, het is natuurlijk ook niet niks om voor het eerst middenin een township te zijn waar de armoede van alle kanten op je af komt!
’s Middags met mam naar het Katutura zwembad gegaan waar de kinderen van het weeshuis (Moria Grace) aan het zwemmen waren. Was ook weer super leuk en daarna achterin de pick-up met 28 kinderen terug naar het weeshuis. Ze vonden het lange haar van mam prachtig en bleven maar vlechten!
Maandag is mam met mij mee geweest om het eten naar alle DOT punten te brengen. Zo kon ze heel Katutura in één keer zien. Iedereen was super lief tegen haar en soms werd ze helemaal fijngeknepen en plat gezoend. Ook Moses is super lief voor haar en noemt haar, net zoals iedereen, ‘mom’. Daniel, Stefanus en Alfons gingen ook nog voor ons in het Damaranama zingen en dansen! Na het eten rondgebracht te hebben, gingen mam en ik de stad in, waar ze al gauw haar eerste ontmoeting met een Himba had. Met Tom, die werkt in het craft center hier, naar zijn winkeltje gegaan en een leuk, zelfgemaakt, tafelkleed bij hem gekocht. Wat een lieve man is dat toch! Ook nog een vaas van, jawel, olifantenpoep gekocht!!
Dinsdagochtend ging ik met mam een wandeling maken in Daan Viljoen Game Reserve, net buiten Windhoek. Was een pittige wandeling, maar deze keer was ik er niet verdwaald. Veel wilde dieren gezien; giraffes, zebra’s, oryx, springbokken, wilde hartebeest en gnoes. ’s Avonds uit eten bij La Marmite waar mam voor het eerst in haar leven een stukje krokodil heeft gegeten. Stoer hoor!
Woensdag met mam de auto opgehaald (grote Toyota Hilux 4WD) en toen via Rehoboth naar Sesriem gereden waar onze lodge was. Prachtige route door woeste natuur. Uren rijden zonder ook maar iemand tegen te komen, op wat springbokken, een enkele oryx en wat struisvogels na. De lodge was enorm luxe en super veel eten!!! Ik heb daar ook dankbaar gebruik van gemaakt want het eenzijdige eten hing me inmiddels wel een beetje de keel uit. Dus ik heb zo’n beetje alle wilde dieren gegeten (Kudu, Oryx, Impala, Springbok, Hartebeest, Wildebeest en de beter bekende Kip!). Het personeel was vriendelijk en de bungalow was perfect met een heerlijke douche en een lekker bed. ’s Nachts hoorde je de jakhalzen janken en er liep er zelfs eentje op 3 meter afstand voorbij. Ook een prachtige sterrenhemel! Het duurde even voordat ik erachter kwam dat het geen wolken waren, maar dat er gewoon zo onwijs veel sterren zijn!
Donderdagochtend vroeg opgestaan om met een tour de Namib Desert in te gaan naar de Sossusvlei, Deadvlei en de Sesriem Canyon. We gingen met een Zwitsers echtpaar (met veel humor) en een oude man uit Zuid-Afrika met zijn zoon, ook beide erg vriendelijk. De gids, Siegfried, was ook geweldig! Kon leuk vertellen. Maar het was enorm koud in de open ‘safari-auto’, dus met een deken om ons heen door de kou 65 km het park inrijden. Mooi om de mist over de gigantische zandduinen te zien hangen. Ook veel wilde dieren te zien. Dune 45 beklommen, wat echt enorm tegenviel. Naar beneden rennen was wel erg leuk! En daarna kwam er een kilo mooi rood/oranje zand uit mn schoenen (en dat is bijna niet overdreven). Na een ontbijtje in de Sossusvlei zijn we naar de Deadvlei gelopen. Erg mooi om de witte (droge) bodem te zien, de zwarte dode bomen, de rode zandduinen en de strak blauwe lucht. Na de Deadvlei doorgereden naar de Sesriem Canyon. Een (best diepe) canyon vlakbij de lodge. Mooi ook om te zien, gele grasvlakten, op de achtergrond de rode zandduinen en dan ineens een canyon met een beetje water.
Vrijdagochtend ook weer vroeg opgestaan, want we hadden een lange reis voor de boeg. Van Sesriem, via Rehoboth terug naar Windhoek. Daar Laura ophalen en dan over de C28 (die Laura en ik eens in het donker hebben gereden en vast kwamen in de modder) naar Swakopmund rijden. Dat was dus ruim 900 kilometer sturen met stofwolken achter de auto (en inmiddels een dikke berg stof IN de auto). Swakopmund is gewoon niets aan. Een stom Duits dorp waar eigenlijk weinig te beleven is. Je hebt totaal geen Afrika gevoel daar! Maar ik kwam er om te skydiven!! Eerst ’s avonds uit eten (voor het eerst slakken gegeten) en vroeg naar bed.
De volgende ochtend werd ik opgehaald door Skydive Swakopmund en ging naar het vliegveld. Daar kreeg ik instructies en zenuwen! Een eindje buiten het vliegveld stond een vliegtuigje klaar in de woestijn. Omkleden, tuig om en toen het vliegtuig ingestapt met Dries (die aan mij vastgeknoopt zat), een cameraman en nog een Noors meisje met hetzelfde personeel mee. Prachtig uitzicht vanuit het vliegtuigje. De woestijn, de oceaan, echt super mooi! Mam en Laura zaten beneden toe te kijken hoe ik tot 3000 meter hoogte ging. Toen ging de deur van het vliegtuigje open, de cameraman ging aan de buitenkant hangen en toen was het mijn beurt om mn benen uit het vliegtuig te hangen. Hoofd tegen de schouder van Dries en hup! De diepte in! Ik weet eigenlijk nog steeds niet wat ik voelde op dat moment, maar het was het meest gave wat ik ooit in mn leven heb gedaan! Met ruim 200 km per uur naar beneden storten is gek genoeg geweldig leuk. Zeker met de mooie woestijn onder me. Daarna nog een aantal minuten met de parachute naar beneden gecirkeld (ik mocht zelf sturen) en beneden natuurlijk de sterke verhalen ophangen. Maar hoe spannend het ook is, ik zou het zo weer doen!
Voordat we weg konden moesten we nog een band verwisselen van de auto. Wat een gedoe bij zo’n auto! Onder de auto weg takelen en dan met een gekke krik de auto omhoog wippen. Met wat hulp is het ons gelukt en toen konden we weer terug naar Windhoek. Uit eten bij Joe’s Beer House (veel te veel blanken) en daarna nog met mam naar Moses gegaan om afscheid te nemen. Dat was weer een momentje dat je echt met de armoede geconfronteerd wordt. Ik was voor het eerst bij hem ‘thuis’. Een klein krotje waar hij met zn nichtje en zoontje woont. Autostoelen als bankje, geen cent te makken, maar hij had drankjes gekocht en om 22.00 uur werd er nog wel een worstje voor ons gebakken! Hij heeft ons vaak bedankt dat we langs wilden komen, wat blijkbaar een hele eer voor hem is. Ook gaf mam hem wat geld en ik heb het niet bijgehouden, maar ik denk hij wel 100 keer heeft bedankt. Terwijl het voor ons weinig geld is, zijn het voor hem 2 maandsalarissen. Erg ontroerend om te zien hoe zo iemand leeft. Onvoorstelbaar. Hij is echt een goed en lief mens.
Zondagochtend de koffer gewogen van mam, 20.5 kg (waarvan 3 kg kleren en de rest souvenirs van mij en mam). Nog wat afscheid genomen van mensen en toen naar het vliegveld. Erg raar om mam op het vliegtuig te zetten. Stiekem was ik wel eventjes jaloers. Ik wil best een weekje naar Nederland om iedereen te zien en te knuffelen en dan weer terug naar Namibië. Maargoed, ik ben al bijna op de helft, dus eigenlijk gaat het allemaal al erg snel! Mam is nu nog onderweg naar Nederland. Fantastisch dat ze geweest is en ik kan het iedereen aanraden die zo’n tijd weggaat om iemand van thuis langs te laten komen, zodat je thuis je ervaringen beter kunt delen. Volgens mam was het nu allemaal al zo anders dan de foto’s en verhalen. Je moet het zelf zien, horen en ruiken.
Foto’s: http://patrickpt.hyves.nl
Feitjes:
- Veel kadootjes gekocht voor Elifas, het zoontje van Moses
- Ook snoep en een voetbal aan de kinderen van het weeshuis gegeven
- Kornelius praat veel te veel
- Daardoor loop je nogal vertraging op tijdens het eten rondbrengen
- Het zoontje van Moses is echt ziek, maar ze hebben geen geld voor het ziekenhuis
- Z’n moeder is afgelopen november overleden aan AIDS
- Langs de weg staan veel mannen opzoek naar werk, hopende opgepikt te worden
- Niet doen, als ze je huis schoonmaken heb je grote kans dat ze het de dag erna leegroven
- Ook kun je ‘gemerkt’ worden op je kleren als je staat te pinnen
- Buiten wacht iemand anders je op en overvalt je dan
- De oma van Alfons is 140 jaar oud geworden door alleen maar as te eten
- En ze geven puppy’s wespennesten te eten, daar worden ze valse waakhonden van
- Heerlijk die sterke verhalen
- Winkelwagentjes mogen niet voorbij de kassa en moet je dus terugduwen
- Krokodillenvlees ruikt net zoals natte hond
- Handig als er een hele rij achter je staat
- Hagelslag op brood is heerlijk!!!!!
- Voor Alfons een flesje zand uit de Namib Desert meegenomen, daar vroeg hij om
- De Sossusvlei ligt op het punt waar de rivier is geblokkeerd door de zandduinen
- Eens in de 4 jaar stroomt de Sossusvlei nog vol met water
- Big Daddy is de hoogste zandduin en is meer dan 300 meter hoog
- Siegfried kan die in 45 minuten beklimmen
- Toeristen doen er minimaal 2 uur over
- Sommige plantjes gaan 30 meter de diepte in voor wat grondwater
- Kevers gaan ’s ochtends op hun voorpootjes staan om de dauwdruppels naar hun mond te laten stromen
- Er zit heel veel ijzer in het zand, daardoor veranderd de woestijn niet meer van positie
- Het is overigens een van de oudste woestijnen ter wereld
- En een van de twee woestijnen ter wereld die aan een oceaan grenst
- De bomen in de Deadvlei zijn gemiddeld al 1000 jaar dood
- Maar door de droogte verrotten ze niet
- Sesriem komt van de 6 riemen die boeren vroeger nodig hadden om hun vee weer uit de canyon te halen
- Bij het voltanken van de auto schudden ze je auto heen en weer, zodat er meer in kan
’s Avonds met mam, Laura, Alfons, Daniel, Stefanus en Johannus gaan bbq-en. Was super gezellig! Mam was meteen ingewijd in Afrika.
Zondagochtend vroeg opstaan, want we gingen met Alfons en Johannes naar de kerk. Een echte Afrikaanse kerkdienst met veel dansen en zingen. Was heel indrukwekkend en ik wil er zeker vaker naartoe. Mooi ook om te zien hoe het geloof deze arme mensen op de been houdt. Mam was overigens wel een beetje van slag van alle indrukken van Katutura, het is natuurlijk ook niet niks om voor het eerst middenin een township te zijn waar de armoede van alle kanten op je af komt!
’s Middags met mam naar het Katutura zwembad gegaan waar de kinderen van het weeshuis (Moria Grace) aan het zwemmen waren. Was ook weer super leuk en daarna achterin de pick-up met 28 kinderen terug naar het weeshuis. Ze vonden het lange haar van mam prachtig en bleven maar vlechten!
Maandag is mam met mij mee geweest om het eten naar alle DOT punten te brengen. Zo kon ze heel Katutura in één keer zien. Iedereen was super lief tegen haar en soms werd ze helemaal fijngeknepen en plat gezoend. Ook Moses is super lief voor haar en noemt haar, net zoals iedereen, ‘mom’. Daniel, Stefanus en Alfons gingen ook nog voor ons in het Damaranama zingen en dansen! Na het eten rondgebracht te hebben, gingen mam en ik de stad in, waar ze al gauw haar eerste ontmoeting met een Himba had. Met Tom, die werkt in het craft center hier, naar zijn winkeltje gegaan en een leuk, zelfgemaakt, tafelkleed bij hem gekocht. Wat een lieve man is dat toch! Ook nog een vaas van, jawel, olifantenpoep gekocht!!
Dinsdagochtend ging ik met mam een wandeling maken in Daan Viljoen Game Reserve, net buiten Windhoek. Was een pittige wandeling, maar deze keer was ik er niet verdwaald. Veel wilde dieren gezien; giraffes, zebra’s, oryx, springbokken, wilde hartebeest en gnoes. ’s Avonds uit eten bij La Marmite waar mam voor het eerst in haar leven een stukje krokodil heeft gegeten. Stoer hoor!
Woensdag met mam de auto opgehaald (grote Toyota Hilux 4WD) en toen via Rehoboth naar Sesriem gereden waar onze lodge was. Prachtige route door woeste natuur. Uren rijden zonder ook maar iemand tegen te komen, op wat springbokken, een enkele oryx en wat struisvogels na. De lodge was enorm luxe en super veel eten!!! Ik heb daar ook dankbaar gebruik van gemaakt want het eenzijdige eten hing me inmiddels wel een beetje de keel uit. Dus ik heb zo’n beetje alle wilde dieren gegeten (Kudu, Oryx, Impala, Springbok, Hartebeest, Wildebeest en de beter bekende Kip!). Het personeel was vriendelijk en de bungalow was perfect met een heerlijke douche en een lekker bed. ’s Nachts hoorde je de jakhalzen janken en er liep er zelfs eentje op 3 meter afstand voorbij. Ook een prachtige sterrenhemel! Het duurde even voordat ik erachter kwam dat het geen wolken waren, maar dat er gewoon zo onwijs veel sterren zijn!
Donderdagochtend vroeg opgestaan om met een tour de Namib Desert in te gaan naar de Sossusvlei, Deadvlei en de Sesriem Canyon. We gingen met een Zwitsers echtpaar (met veel humor) en een oude man uit Zuid-Afrika met zijn zoon, ook beide erg vriendelijk. De gids, Siegfried, was ook geweldig! Kon leuk vertellen. Maar het was enorm koud in de open ‘safari-auto’, dus met een deken om ons heen door de kou 65 km het park inrijden. Mooi om de mist over de gigantische zandduinen te zien hangen. Ook veel wilde dieren te zien. Dune 45 beklommen, wat echt enorm tegenviel. Naar beneden rennen was wel erg leuk! En daarna kwam er een kilo mooi rood/oranje zand uit mn schoenen (en dat is bijna niet overdreven). Na een ontbijtje in de Sossusvlei zijn we naar de Deadvlei gelopen. Erg mooi om de witte (droge) bodem te zien, de zwarte dode bomen, de rode zandduinen en de strak blauwe lucht. Na de Deadvlei doorgereden naar de Sesriem Canyon. Een (best diepe) canyon vlakbij de lodge. Mooi ook om te zien, gele grasvlakten, op de achtergrond de rode zandduinen en dan ineens een canyon met een beetje water.
Vrijdagochtend ook weer vroeg opgestaan, want we hadden een lange reis voor de boeg. Van Sesriem, via Rehoboth terug naar Windhoek. Daar Laura ophalen en dan over de C28 (die Laura en ik eens in het donker hebben gereden en vast kwamen in de modder) naar Swakopmund rijden. Dat was dus ruim 900 kilometer sturen met stofwolken achter de auto (en inmiddels een dikke berg stof IN de auto). Swakopmund is gewoon niets aan. Een stom Duits dorp waar eigenlijk weinig te beleven is. Je hebt totaal geen Afrika gevoel daar! Maar ik kwam er om te skydiven!! Eerst ’s avonds uit eten (voor het eerst slakken gegeten) en vroeg naar bed.
De volgende ochtend werd ik opgehaald door Skydive Swakopmund en ging naar het vliegveld. Daar kreeg ik instructies en zenuwen! Een eindje buiten het vliegveld stond een vliegtuigje klaar in de woestijn. Omkleden, tuig om en toen het vliegtuig ingestapt met Dries (die aan mij vastgeknoopt zat), een cameraman en nog een Noors meisje met hetzelfde personeel mee. Prachtig uitzicht vanuit het vliegtuigje. De woestijn, de oceaan, echt super mooi! Mam en Laura zaten beneden toe te kijken hoe ik tot 3000 meter hoogte ging. Toen ging de deur van het vliegtuigje open, de cameraman ging aan de buitenkant hangen en toen was het mijn beurt om mn benen uit het vliegtuig te hangen. Hoofd tegen de schouder van Dries en hup! De diepte in! Ik weet eigenlijk nog steeds niet wat ik voelde op dat moment, maar het was het meest gave wat ik ooit in mn leven heb gedaan! Met ruim 200 km per uur naar beneden storten is gek genoeg geweldig leuk. Zeker met de mooie woestijn onder me. Daarna nog een aantal minuten met de parachute naar beneden gecirkeld (ik mocht zelf sturen) en beneden natuurlijk de sterke verhalen ophangen. Maar hoe spannend het ook is, ik zou het zo weer doen!
Voordat we weg konden moesten we nog een band verwisselen van de auto. Wat een gedoe bij zo’n auto! Onder de auto weg takelen en dan met een gekke krik de auto omhoog wippen. Met wat hulp is het ons gelukt en toen konden we weer terug naar Windhoek. Uit eten bij Joe’s Beer House (veel te veel blanken) en daarna nog met mam naar Moses gegaan om afscheid te nemen. Dat was weer een momentje dat je echt met de armoede geconfronteerd wordt. Ik was voor het eerst bij hem ‘thuis’. Een klein krotje waar hij met zn nichtje en zoontje woont. Autostoelen als bankje, geen cent te makken, maar hij had drankjes gekocht en om 22.00 uur werd er nog wel een worstje voor ons gebakken! Hij heeft ons vaak bedankt dat we langs wilden komen, wat blijkbaar een hele eer voor hem is. Ook gaf mam hem wat geld en ik heb het niet bijgehouden, maar ik denk hij wel 100 keer heeft bedankt. Terwijl het voor ons weinig geld is, zijn het voor hem 2 maandsalarissen. Erg ontroerend om te zien hoe zo iemand leeft. Onvoorstelbaar. Hij is echt een goed en lief mens.
Zondagochtend de koffer gewogen van mam, 20.5 kg (waarvan 3 kg kleren en de rest souvenirs van mij en mam). Nog wat afscheid genomen van mensen en toen naar het vliegveld. Erg raar om mam op het vliegtuig te zetten. Stiekem was ik wel eventjes jaloers. Ik wil best een weekje naar Nederland om iedereen te zien en te knuffelen en dan weer terug naar Namibië. Maargoed, ik ben al bijna op de helft, dus eigenlijk gaat het allemaal al erg snel! Mam is nu nog onderweg naar Nederland. Fantastisch dat ze geweest is en ik kan het iedereen aanraden die zo’n tijd weggaat om iemand van thuis langs te laten komen, zodat je thuis je ervaringen beter kunt delen. Volgens mam was het nu allemaal al zo anders dan de foto’s en verhalen. Je moet het zelf zien, horen en ruiken.
Foto’s: http://patrickpt.hyves.nl
Feitjes:
- Veel kadootjes gekocht voor Elifas, het zoontje van Moses
- Ook snoep en een voetbal aan de kinderen van het weeshuis gegeven
- Kornelius praat veel te veel
- Daardoor loop je nogal vertraging op tijdens het eten rondbrengen
- Het zoontje van Moses is echt ziek, maar ze hebben geen geld voor het ziekenhuis
- Z’n moeder is afgelopen november overleden aan AIDS
- Langs de weg staan veel mannen opzoek naar werk, hopende opgepikt te worden
- Niet doen, als ze je huis schoonmaken heb je grote kans dat ze het de dag erna leegroven
- Ook kun je ‘gemerkt’ worden op je kleren als je staat te pinnen
- Buiten wacht iemand anders je op en overvalt je dan
- De oma van Alfons is 140 jaar oud geworden door alleen maar as te eten
- En ze geven puppy’s wespennesten te eten, daar worden ze valse waakhonden van
- Heerlijk die sterke verhalen
- Winkelwagentjes mogen niet voorbij de kassa en moet je dus terugduwen
- Krokodillenvlees ruikt net zoals natte hond
- Handig als er een hele rij achter je staat
- Hagelslag op brood is heerlijk!!!!!
- Voor Alfons een flesje zand uit de Namib Desert meegenomen, daar vroeg hij om
- De Sossusvlei ligt op het punt waar de rivier is geblokkeerd door de zandduinen
- Eens in de 4 jaar stroomt de Sossusvlei nog vol met water
- Big Daddy is de hoogste zandduin en is meer dan 300 meter hoog
- Siegfried kan die in 45 minuten beklimmen
- Toeristen doen er minimaal 2 uur over
- Sommige plantjes gaan 30 meter de diepte in voor wat grondwater
- Kevers gaan ’s ochtends op hun voorpootjes staan om de dauwdruppels naar hun mond te laten stromen
- Er zit heel veel ijzer in het zand, daardoor veranderd de woestijn niet meer van positie
- Het is overigens een van de oudste woestijnen ter wereld
- En een van de twee woestijnen ter wereld die aan een oceaan grenst
- De bomen in de Deadvlei zijn gemiddeld al 1000 jaar dood
- Maar door de droogte verrotten ze niet
- Sesriem komt van de 6 riemen die boeren vroeger nodig hadden om hun vee weer uit de canyon te halen
- Bij het voltanken van de auto schudden ze je auto heen en weer, zodat er meer in kan
-
26 April 2009 - 22:43
Jacq:
Geweldig dat je je mams je stekkie hebt laten zien!Ik weet zeker....... ze zijn super trots!En ik ook stiekum...... -
26 April 2009 - 23:56
Christa:
Patrick!
Wow, wat geweldig allemaal! Super leuk je mams op bezoek!
Ik zit op dit moment in Nieuw-Zeeland met mn family, ook weer leuk! Tof dat zij nu idd ook begrijpen hoe het hier is! Je moet idd zelf proeven, ruiken!
Tot je volgende verhaal!
Toedels Chris -
27 April 2009 - 04:57
Ivo:
Geweldig verhaal weer Patrick.
Jehebt je moeder een spoedcursus Afrika gegeven. Ik denk dat ze bij thuiskomst in elkaar stort van alle indrukken die ze heeft te verwerken. Jij veel succes en plezier met de tweede helft. -
27 April 2009 - 05:59
Papa:
Wat heb je bijzonder goed voor mama gezorgd. Je bent een topper. Wat ben ik als vader trots op zo'n zoon.
Tja, en dan nu maar wachten wat die 18 kilo aan spullen in de koffer zijn.Ga straks naar Dusseldorf om mama op te halen. Daarna alles zien (film), voelen (o.a. springbokhuid), ruiken (olifantenpoep). Kan bijna niet wachten. -
27 April 2009 - 06:12
Sas:
Heey Pat!
Wat een heerlijk verhaal toch weer.. Leuk om te lezen dat je moeder langs is geweest. Dat zal inderdaad echt wel fijn voor je zijn geweest!
De foto's zien er ook weer geweldig uit! Je moet daar wel de tijd van je leven hebben of niet?
Hier in NL is het minder cool;).. Regen met Koninginnedag, veel schoolopdrachten. Kortom: weinig vernieuwends en saai;)..
Geniet ervan daar!
Dikke X -
27 April 2009 - 07:13
Oma:
Hallo Patrick,
Wat een leuke week heb je gehad met je Mam. Ook erg leuke foto's en de film kunnen we straks ook bekijken. Dan kunnen we bewegend Namibie zien.
Opa komt vandaag thuis uit het ziekenhuis. Lieve groeten van ons -
27 April 2009 - 07:27
Tobias:
Hey babe,
Mooi dat t zo leuk was met je mama:D Had t ook niet anders verwacht! En wat überkicken van dat skydiven!
We mailen!
Kus -
27 April 2009 - 07:37
Jeannette:
Zo te lezen hebben jullie een super weekje gehad. Heb weer met veel plezier je verhaal gelezen. Vind het ook wel fijn je moeder deze week weer te zien, en alle verhalen te horen.
Groetjes Jeannette -
27 April 2009 - 09:07
Winanda:
Geweldig verhaal weer!!
Ik lees sommige stukken met een brok in mijn keel!.....Slk... Je kunt je gewoonweg niet voorstellen dat sommige landen/mensen zo arm zijn. Zo oneerlijk eigenlijk!
Maar ik vind het echt top om te lezen hoe jij het daar allemaal doet!!
Ik heb al je foto's gezien!! Echt super!
"Geniet" nog lekker van al je indrukken en van het mooie land!
Liefs Winanda -
27 April 2009 - 09:41
Carl Augustin:
Whaaa, je hebt het gewoon gedaan dat skydiven! Vet!! Mooi pakje hoor, lol. Wil de beelden echt heel graag zien. En inderdaad is het heel fijn om iemand uit NL langs te hebben! Zo raar om Mariëtte bij jou te zien terwijl ik haar laatst nog in Zwolle zag! Suc6 nog even daar en idd op de helft! Hopelijk gaat het nu wat sneller (A)
X -
27 April 2009 - 10:35
Mart:
Inderdaad, heerlijk die sterke verhalen... xD Ben weer helemaal op de hoogte en heb lekker veel commentaar geleverd op je foto's.. :D Zo lief als ik ben. Dah.
Eén ding. Ben je afgevallen? xD Je moet niet dunner dan ik worden hoor, das eng.
Dikke lebber! -
27 April 2009 - 10:46
Eva Mulder:
Patrick :D
oooooooooow ik ben zo jaloers toen ik de foto's zag van Sossusvlei, Deadvlei en de Sesriem Canyon, jezus wat is dat mooi!
en dan ook nog skydiven, tsss ;) Was je niet extreem bang? Ik zou het wel geweest zijn en dan gewoon verstand maar op nul hebben gezet haha
Herkende je mama je nog of ben je toch nog wel erg Nederlands (je verlangt in ieder geval nog naar hagelslag dat is een positief teken :P)
Liefs Eva
ps alweer op de helft, heuzus wat gaat de tijd snel :O -
27 April 2009 - 17:21
Klaa:
Pat wat super! Hihi ben weer helemaal bij. Wacht vol smart op je volgende verhaal. Snel weer bijbeppen op msn.
Liefs! -
27 April 2009 - 17:33
Ducky:
Wat kun jij leuk schrijven!!! Lees het met heel veel plezier.
Fijn voor je dat je moeder even langs kon komen om te zien waar je was en werkt, op naar het volgende verhaal, nog veel plezier
Groetjes Ducky -
27 April 2009 - 18:04
Mama:
Haaaai liefie,
Nou, daar zit ik dan weer in Zwollywood....
Man oh man, wat hebben we het geweldig gehad.
Het was voor mij een heel indrukwekkende, ontroerende en prachtige week. Denk dat er nog wel wat traantjes zullen komen van alles wat we hebben meegemaakt.
Geef Moses en Elifas een hele dikke kus van me en zeg hem maar dat ik zijn sms nooit zal vergeten.
Ga gauw een mooie reportage van onze 600 foto's maken hahahaha, en geniet van de hagelslag.
Heeeeeeeeel veel liefs van mama
xxxxxxx
-
27 April 2009 - 20:09
Stefan R:
Gaaaaaaf dat skydiven!!!
Ik ga t waarschijnlijk in September doen... Niet daar, maar " gewoon" op Texel!
Spreek u snel..
xx -
28 April 2009 - 08:10
Sha:
Gaaf en mooi verhaal weer zeg, jammer toen ik alweer aan de laatste zin begon! Zou ook zo graag willen zien en voelen hoe je het daar hebt!!
Spreek je snel!
Veel liefs. -
28 April 2009 - 09:34
Marlyn (& Lejé):
Geweldig verhaal, met toch gemengde gevoelens gelezen. Je moeder begrijpt mij wel. Je zoon laten gaan naar zo'n verre, totaal vreemde bestemming is echt geen sinnecuur. Wel fijn dat ze zelf iets van jouw ervaringen heeft kunnen delen. Zo te lezen heeft ze het leuk gehad, en de tegenstellingen zoals je die perfect beschrijft ook kunnen ervaren. Maar ik hoor het vast nog wel van haar:-)))
Geniet van je hagelslag!
gr.
Marlyn -
30 April 2009 - 07:28
Petra Berkhoff:
Heey Pat!
Wat een fantastische week met je mam! Super fijn dat ze geweest is (ik sprak uit ervaring he, toen ik t je aanrade;)) En ook dat skydiven, wat super stoer van je!! Zet m op en geniet ervan,
kus Petra -
05 Mei 2009 - 11:20
Kees:
Pattje!
Leuk om te lezen, had het op je moeders hyve al gezien maar ook leuk om jouw kant te horen! En al die sterkte verhalen: hahahaha! Nu, binnenkort weer bijpraten via skype en of mail?
Kus! -
19 Mei 2009 - 14:41
Bo:
Oh patrick ik wil ook een week bij je op bezoek!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
