World TB Day en weekendje Waterberg
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg Patrick
30 Maart 2009 | Namibië, Windhoek
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties op de foto's en verhalen. Ook bedankt voor de post die ik van sommigen heb gekregen, altijd weer spannend of er op woensdag (wanneer de post wordt gehaald) wat voor mij bij zit haha.
Afgelopen week was een drukke week voor mij. Maandag stonden we al om 6.30 uur op een van de drukste kruispunten van Windhoek om in alle auto’s foldertjes over tuberculose en Penduka te duwen. De condooms, ballonnen en lolly’s waren al snel op, maar tot een uurtje of 8 propte ik nog in alle auto’s wat foldertjes. Grappig dat er uit sommige overvolle bussen 100 armen hingen, want iedereen was benieuwd wat we uitdeelden. En midden op een drie banen brede weg staan als al die honderden auto’s gaan rijden is ook een erg spannende ervaring!
Ook heb ik deze week heel wat gebarentaal geleerd van Rebekka, een van de dove vrouwen die hier werkt in het craft centre. Best makkelijk om te leren eigenlijk en een klein ‘gesprekje’ met mn handen gaat me al goed af!
Dinsdag was het World TB Day 2009. Om 8 uur zou de optocht beginnen over de Independence Avenue naar U.N. Plaza in Katutura. Dat werd, zoals verwacht, ruim een uur later, maar het was heel leuk! Veel patiënten, schoolkinderen, verpleegkundigen, medewerkers van Penduka en zelfs wat militairen liepen mee in de optocht. Wederom politiewagens voorop en een heus orkest. Ik ging samen met Martha voorop met de politie op de quads. U.N Plaza was helemaal vol en de dag was vol met speeches van belangrijke mensen van het ministerie, World Health Organization en andere organisaties (waaronder Penduka) die te maken hebben met TB prevention. Ook nog optredens van het Jan Jonker koor, geweldig!! En nog optredens van bekende Namibische artiesten, zoals Sunny Boy en Lady May. Ook deed de dramagroep van Penduka nog een toneelstuk en waren er nog wat Afrikaanse dansacts. Je kon gratis getest worden op HIV, dus Laura en ik hebben maar het goede voorbeeld gegeven en lieten ons testen. Na een (Namibisch) kwartiertje kregen beide ‘negative’ te horen! ’s Avonds bij Rebekka Namibische pap gegeten. Dikke prut wat je met je handen tot een bolletje moet kneden, in een sausje moet dippen en dan je hele hand met prut in je mond moet duwen. En het was nog super lekker ook!
Maria, één van de Duitse meisjes, is deze week ook overvallen. Ze gingen met een willekeurige taxichauffeur naar hun huis. Er zaten al een paar andere mannen in de taxi en het werd donker buiten. De taxichauffeur reed naar een afgelegen plek en toen trokken de mannen een mes. Ze moest haar laptop (met al haar foto’s en studieresultaten), fototoestel, geld en telefoon afgeven! Wij blijven dus gewoon maar Moses bellen als we een taxi nodig hebben!
Vrijdagmiddag konden we de gehuurde auto al ophalen en we zijn daarna met Alfons, een van de bouwvakkers hier op Penduka, naar China Town gereden. Ja, dat hebben ze ook hier! We waren al wat laat, dus konden niet echt meer wat kopen, maar dat geeft ook niet, was toch allemaal troep.
Hij heeft ons nog een hele rondleiding gegeven door Katutura (markten, fabrieken, zn ouderlijke kambasu (krot)) en hebben een drankje gedronken in een local bar. Daarna naar een kerk/school gereden die hij heeft gebouwd en daar een rondleiding gekregen. Wat een lieve mensen daar! Zou daar best wel willen werken! Toen nog naar zijn kambasu gegaan. Klein, veel rotzooi, vochtig, de vloer is van zand en stenen, zn halve familie woont er, maar allemaal zijn ze super aardig en gastvrij. Hij vertelde veel over de verschillende stammen in Namibië (zie feitjes).
Zaterdagochtend zijn Laura en ik naar Waterberg in de Otjozondjupa Region gereden. Dat is een paar honderd kilometer naar het noorden, vlakbij Otjiwarongo. Het is de Namibische versie van de Tafelberg in Zuid-Afrika en tijdens de Duitse kolonisatieperiode zijn er tienduizenden Herero’s vermoord en de woestijn ingejaagd waar ze omkwamen van de honger en dorst. Een paar honderd Duitsers zijn er (volgens de Duitsers) ‘vermoord’ en niet gevallen, enkele liggen er begraven. Pas sinds een aantal jaren hangt er ook een gedenkplaatje voor de duizenden Herero’s die overigens wel zijn ‘gevallen’. Waterberg is echt super mooi! Veel vogels (groot, klein, loopvogels) en veel stokstaartjes die uit mn hand kwamen eten. Lekkere wandelingen gemaakt door de natuur. ’s Avonds was de sterrenhemel adembenemend! De camping van Namibia Wildlife Resorts was ook heel mooi! Lekkere douche en de tentjes die we van Penduka gebruiken zijn ook prima!
Zondagochtend om 5.30 opgestaan om de zonsopkomst te kunnen zien vanaf de Waterberg. De lucht was heel mooi gekleurd en wolkenloos. Het was nog een hele klim om op de Waterberg te komen (over rotsen, door hoog gras en bosjes), maar het uitzicht was geweldig! Onderweg nog een boom vol met bavianen tegengekomen. Bovenop de berg een tijd in stilte van het uitzicht genoten en toen nog van het pad afgegaan om over alle rotsen te klimmen (en er vanaf te vallen!!!). Tentjes afgebroken, klusje van niets, en onderweg terug een stop gemaakt bij de Struisvogel- en krokodillen Farm Ombo. Leuk om ze te voeren en veel geleerd over die beesten.
Foto’s op hyves http://patrickpt.hyves.nl
Feitjes:
- Het transport probleem is ook echt een probleem hier
- Health education bijwonen is lastig omdat je bijna altijd te laat daar komt
- Dus dan wordt het gewoon eten helpen rondbrengen ’s ochtends
- Of heeeeeel lieve kindjes rondbrengen naar DOT punten voor counseling sessies
- Ik ben echt verliefd op deze kindjes, wil er zelf ook 1
- Of 2!
- Ook is het lastig om naar een kliniek te gaan, door het transport probleem
- Teruggaan ook
- Samen met Leena en Rosalia van de Katutura Health Clinic helemaal teruggelopen naar Penduka
- Dat is ruim een uur in de hete zon!
- Klinieken zitten hier overvol (paar honderd mensen die wachten op een gesprek met een verpleegkundige)
- Daarna moeten ze wachten op een gesprek met de dokter
- En dan weer wachten op de specialist
- De supermarkt is hier ook een hele ervaring
- Bij binnenkomst breng je je tas naar iemand die het voor je bewaard en je een nummertje geeft
- Dan worden je plastic tasjes helemaal dichtgeplakt die je mee naar binnen neemt
- Bij het weggaan kun je je brood laten snijden bij de uitgang
- Je bon wordt weer door iemand anders afgetekend
- En dan kun je je tas weer ophalen met je nummertje
- Dat noemen we nou banen creëren!
- De feitjes (of vooroordelen) over de verschillende stammen;
- De Damara drinken teveel
- En ze zorgen niet voor de ouderen, althans, ze nemen ze niet in huis, zoals hier wel gebruikelijk is
- De Herero zijn crimineel en willen geen andere talen spreken, alleen Herero en Engels
- Ze rijden overigens niet in auto’s omdat ze al hun geld uitgeven aan vlees
- Ovambo’s zijn net Chinezen, want ze kunnen volgens Alfons Chinees en eten ook hond
- Ze zijn ook lui en houden niet van werken
- Naast hond eten ze ook wormen en veel vis
- Namibia Wildlife Resorts heeft als voorrecht om in Namibie als enige in de natuurparken campings en lodges te mogen hebben
- Op de route Windhoek – Otjiwarongo kom je langs de Pam Rocks, twee gelijke, puntige bergjes
- Vernoemd naar de voorgevel van jawel, Pamela Anderson.
- Otjiwarongo betekend in het Herero ‘plaats van het vette vee’
- Pam Rocks liggen bij Okonjima wat in het Hetero ‘plaats van de bavianen’ betekend
- Dat klopt, langs de weg zag je bavianen lopen
- Ook stak er nog een grote schildpad over, heb die kunnen ontwijken
- We zijn op Penduka ook nog bespuugd door de zwaar giftige Zebra Spitting Cobra
- Hij werd daarna keihard vermoord door Mattheus, de tuinman
- Nelson was tijdens World TB Day in de weer met mn fototoestel en voelde zich de koning te rijk, maar het heeft super leuke plaatjes opgeleverd
- Struisvogels voeren geeft zere handen
Afgelopen week was een drukke week voor mij. Maandag stonden we al om 6.30 uur op een van de drukste kruispunten van Windhoek om in alle auto’s foldertjes over tuberculose en Penduka te duwen. De condooms, ballonnen en lolly’s waren al snel op, maar tot een uurtje of 8 propte ik nog in alle auto’s wat foldertjes. Grappig dat er uit sommige overvolle bussen 100 armen hingen, want iedereen was benieuwd wat we uitdeelden. En midden op een drie banen brede weg staan als al die honderden auto’s gaan rijden is ook een erg spannende ervaring!
Ook heb ik deze week heel wat gebarentaal geleerd van Rebekka, een van de dove vrouwen die hier werkt in het craft centre. Best makkelijk om te leren eigenlijk en een klein ‘gesprekje’ met mn handen gaat me al goed af!
Dinsdag was het World TB Day 2009. Om 8 uur zou de optocht beginnen over de Independence Avenue naar U.N. Plaza in Katutura. Dat werd, zoals verwacht, ruim een uur later, maar het was heel leuk! Veel patiënten, schoolkinderen, verpleegkundigen, medewerkers van Penduka en zelfs wat militairen liepen mee in de optocht. Wederom politiewagens voorop en een heus orkest. Ik ging samen met Martha voorop met de politie op de quads. U.N Plaza was helemaal vol en de dag was vol met speeches van belangrijke mensen van het ministerie, World Health Organization en andere organisaties (waaronder Penduka) die te maken hebben met TB prevention. Ook nog optredens van het Jan Jonker koor, geweldig!! En nog optredens van bekende Namibische artiesten, zoals Sunny Boy en Lady May. Ook deed de dramagroep van Penduka nog een toneelstuk en waren er nog wat Afrikaanse dansacts. Je kon gratis getest worden op HIV, dus Laura en ik hebben maar het goede voorbeeld gegeven en lieten ons testen. Na een (Namibisch) kwartiertje kregen beide ‘negative’ te horen! ’s Avonds bij Rebekka Namibische pap gegeten. Dikke prut wat je met je handen tot een bolletje moet kneden, in een sausje moet dippen en dan je hele hand met prut in je mond moet duwen. En het was nog super lekker ook!
Maria, één van de Duitse meisjes, is deze week ook overvallen. Ze gingen met een willekeurige taxichauffeur naar hun huis. Er zaten al een paar andere mannen in de taxi en het werd donker buiten. De taxichauffeur reed naar een afgelegen plek en toen trokken de mannen een mes. Ze moest haar laptop (met al haar foto’s en studieresultaten), fototoestel, geld en telefoon afgeven! Wij blijven dus gewoon maar Moses bellen als we een taxi nodig hebben!
Vrijdagmiddag konden we de gehuurde auto al ophalen en we zijn daarna met Alfons, een van de bouwvakkers hier op Penduka, naar China Town gereden. Ja, dat hebben ze ook hier! We waren al wat laat, dus konden niet echt meer wat kopen, maar dat geeft ook niet, was toch allemaal troep.
Hij heeft ons nog een hele rondleiding gegeven door Katutura (markten, fabrieken, zn ouderlijke kambasu (krot)) en hebben een drankje gedronken in een local bar. Daarna naar een kerk/school gereden die hij heeft gebouwd en daar een rondleiding gekregen. Wat een lieve mensen daar! Zou daar best wel willen werken! Toen nog naar zijn kambasu gegaan. Klein, veel rotzooi, vochtig, de vloer is van zand en stenen, zn halve familie woont er, maar allemaal zijn ze super aardig en gastvrij. Hij vertelde veel over de verschillende stammen in Namibië (zie feitjes).
Zaterdagochtend zijn Laura en ik naar Waterberg in de Otjozondjupa Region gereden. Dat is een paar honderd kilometer naar het noorden, vlakbij Otjiwarongo. Het is de Namibische versie van de Tafelberg in Zuid-Afrika en tijdens de Duitse kolonisatieperiode zijn er tienduizenden Herero’s vermoord en de woestijn ingejaagd waar ze omkwamen van de honger en dorst. Een paar honderd Duitsers zijn er (volgens de Duitsers) ‘vermoord’ en niet gevallen, enkele liggen er begraven. Pas sinds een aantal jaren hangt er ook een gedenkplaatje voor de duizenden Herero’s die overigens wel zijn ‘gevallen’. Waterberg is echt super mooi! Veel vogels (groot, klein, loopvogels) en veel stokstaartjes die uit mn hand kwamen eten. Lekkere wandelingen gemaakt door de natuur. ’s Avonds was de sterrenhemel adembenemend! De camping van Namibia Wildlife Resorts was ook heel mooi! Lekkere douche en de tentjes die we van Penduka gebruiken zijn ook prima!
Zondagochtend om 5.30 opgestaan om de zonsopkomst te kunnen zien vanaf de Waterberg. De lucht was heel mooi gekleurd en wolkenloos. Het was nog een hele klim om op de Waterberg te komen (over rotsen, door hoog gras en bosjes), maar het uitzicht was geweldig! Onderweg nog een boom vol met bavianen tegengekomen. Bovenop de berg een tijd in stilte van het uitzicht genoten en toen nog van het pad afgegaan om over alle rotsen te klimmen (en er vanaf te vallen!!!). Tentjes afgebroken, klusje van niets, en onderweg terug een stop gemaakt bij de Struisvogel- en krokodillen Farm Ombo. Leuk om ze te voeren en veel geleerd over die beesten.
Foto’s op hyves http://patrickpt.hyves.nl
Feitjes:
- Het transport probleem is ook echt een probleem hier
- Health education bijwonen is lastig omdat je bijna altijd te laat daar komt
- Dus dan wordt het gewoon eten helpen rondbrengen ’s ochtends
- Of heeeeeel lieve kindjes rondbrengen naar DOT punten voor counseling sessies
- Ik ben echt verliefd op deze kindjes, wil er zelf ook 1
- Of 2!
- Ook is het lastig om naar een kliniek te gaan, door het transport probleem
- Teruggaan ook
- Samen met Leena en Rosalia van de Katutura Health Clinic helemaal teruggelopen naar Penduka
- Dat is ruim een uur in de hete zon!
- Klinieken zitten hier overvol (paar honderd mensen die wachten op een gesprek met een verpleegkundige)
- Daarna moeten ze wachten op een gesprek met de dokter
- En dan weer wachten op de specialist
- De supermarkt is hier ook een hele ervaring
- Bij binnenkomst breng je je tas naar iemand die het voor je bewaard en je een nummertje geeft
- Dan worden je plastic tasjes helemaal dichtgeplakt die je mee naar binnen neemt
- Bij het weggaan kun je je brood laten snijden bij de uitgang
- Je bon wordt weer door iemand anders afgetekend
- En dan kun je je tas weer ophalen met je nummertje
- Dat noemen we nou banen creëren!
- De feitjes (of vooroordelen) over de verschillende stammen;
- De Damara drinken teveel
- En ze zorgen niet voor de ouderen, althans, ze nemen ze niet in huis, zoals hier wel gebruikelijk is
- De Herero zijn crimineel en willen geen andere talen spreken, alleen Herero en Engels
- Ze rijden overigens niet in auto’s omdat ze al hun geld uitgeven aan vlees
- Ovambo’s zijn net Chinezen, want ze kunnen volgens Alfons Chinees en eten ook hond
- Ze zijn ook lui en houden niet van werken
- Naast hond eten ze ook wormen en veel vis
- Namibia Wildlife Resorts heeft als voorrecht om in Namibie als enige in de natuurparken campings en lodges te mogen hebben
- Op de route Windhoek – Otjiwarongo kom je langs de Pam Rocks, twee gelijke, puntige bergjes
- Vernoemd naar de voorgevel van jawel, Pamela Anderson.
- Otjiwarongo betekend in het Herero ‘plaats van het vette vee’
- Pam Rocks liggen bij Okonjima wat in het Hetero ‘plaats van de bavianen’ betekend
- Dat klopt, langs de weg zag je bavianen lopen
- Ook stak er nog een grote schildpad over, heb die kunnen ontwijken
- We zijn op Penduka ook nog bespuugd door de zwaar giftige Zebra Spitting Cobra
- Hij werd daarna keihard vermoord door Mattheus, de tuinman
- Nelson was tijdens World TB Day in de weer met mn fototoestel en voelde zich de koning te rijk, maar het heeft super leuke plaatjes opgeleverd
- Struisvogels voeren geeft zere handen
-
30 Maart 2009 - 18:35
Mama:
Hai skattie,
Wat weer een geweldig verhaal, en ik geniet ook weer enorm van je feitjes.
Ben nu zelf aan het aftellen hoor, nog maar 19 nachtjes.....
xxxx -
30 Maart 2009 - 19:04
Auntie:
Leuk Pat!! Die slang ziet er echt donders eng uit zeg op je Hyves... mooi dat ie dood was daarna!
Take Care & spreek je snel!
xS -
30 Maart 2009 - 19:20
Papa:
........vindt je ook niet? Oh, sorry mijn eerste verhaaltje was in gebarentaal. Vertel ik je later nog wel. Maar nu op schrift: wat een leerzame belevenissen weer zeg, de variatie aan bevolkingsgroepen, werklust, dieren en natuur. Ik ga er vanuit dat we met z'n drieën later weer terug gaan en dat jij onze gids bent. Ik kijk er nu al naar uit. De foto's zijn trouwens subliem en professioneel. Geweldig om meer dan eens naar te kijken.
xxx -
30 Maart 2009 - 19:37
Ivo:
Hoi Patrick,
ik merk aan je verhalen dat je redelijk thuis bent in Namibië. Je valt niet meervan de ene verbazing in de andere maar vindt nog steeds de manier van leven bijzonder. Ik zou met de logistiek daar nog jaaaaaren verder kunnen hahaha.
Die cobra is best heftig. Mooi dat ie dood is, vind je moeder ook fijn. Het blijft leuk om vooral de feitjes op een rij te lezen. Sommige dingen blijven mij verbazen en zal er nooit aan kunnen wennen.
Veel plezier en succes nog.... Gr. Ivo -
30 Maart 2009 - 21:35
Jacq:
Hey kereltie......wat maak je toch veel mee in zo´n korte tijd...kunnen wij niet zeggen,ik ben net door de eerste mug gestoken-jij bespuugd door een slang.Wij gaan gewoon wokken-jij eet dikke brij met je vingers.Wij gaan met de auto naar het werk-jij in een volgestampt busje.Wij slapen in een bedje-jij in en tentje.Ik laat mijn brood snijden door de bakker-jij moet het laten doen aan het einde van de supermarkt.En zo kan ik nog wel even doorgaan.......je hebt het weer prachtig verteld!Nog even en je mams komt....aftellen!!!!!
Rustig aan en lief zijn!!!
x
-
30 Maart 2009 - 21:52
Nick:
Wat ben je toch een bikkel. Respect!
Heette die dikke brei trouwens foufou? Nou ja ieder land zal er trouwens ook wel weer een andere naam aan geven.
Groetjes! -
30 Maart 2009 - 22:54
Marthijn:
Hey Pat!
Je verhalen blijven super!!! Als ik het lees zie ik vaak heel veel armoe voor me, maar op de foto's ook veel westerse dingen. Caltex tankstation bijv. tankten Carl en ik ook in Australië, grappig! Je foto's zijn ook super gaaf. Op dat vlak ben ik zeker jaloers dat je daar zit. Zou ook graag al die mooie mensen, beesten en natuur willen vastleggen!
Wel eng die slang, maar ook wel zielig dat ie dood is ;) Mooi beest, net zoals die schorpioen! Succes daar maar weer!
x Marthijn
-
31 Maart 2009 - 08:22
Anique:
eehj!
WOW je verhalen blijven elke keer weer super om te lezen! Tijd gaat hard of niet!? Je bent er alweer bijna 2 maanden! :O
nou als het goed is komt er binnenkort post van mij;) hoop dat het genoeg is!
k kijk weer uit naar je nieuwe belevenissen!
anique -
31 Maart 2009 - 12:19
Opa T.:
Hoy Patrick,
Wat een verhaal weer.Ik geniet er telkens van. Vooral van de manier waarop je het zo leesbaar laat overkomen. Ga zo door. -
02 April 2009 - 07:51
Eva Mulder:
Patrick :D
ik ben zo jaloers op jouw weekenden, ook wel de doordeweekse dagen afgezien van het wachten dan ;)
Supergaaf die voorlichtingscampagne, dat zouden ze hier ook moeten introduceren.
Heb je de slang ook opgegeten?
en wat een briljante manier om banen te creeeren hebben ze daar. Kan JP nog wat van leren ;)
Liefs -
06 April 2009 - 11:41
Saskia:
Heey Pat,
Ik lees hem iets later dan je hem hebt geschreven, maar het blijft leuk te lezen!! Keep up the good work daar!
Dikke X Sas -
06 April 2009 - 18:55
Buuf Joke:
Ha die Patrick!
Eindelijk dan een reactie van mij.....wat vliegt de tijd! Je bent al bijna 3 maanden ver weg! Ik ben een tijdje aan het prutsen geweest met m'n computer. M'n apple is afgedankt en heb nu een heerlijke laptop. maar voor dat belangrijke zaken waren overgezet had nog wel wat voeten in de aarde. Hartstikke bedankt voor alle verhalen, heel echt geschreven en met veel humor. heerlijk om te lezen. Ik verbaas me over (voor mij) veel onvoorspelbare zaken vanuit dit "veilige" Nederland. Volgens mij ben je aardig je grenzen aan het verleggen...! Nog 1,5 week en dan komt je mam! Hier beginnen de bomen weer uit te lopen en lijkt de winter eindelijk voorbij.... zonnetje en 18C. De magnolia staat op springen! Ik zit nu veel in de Betuwe en dat belooft wat....elke dag knalt er meer groen en bloesem uit de bomen. Verder veel prachtige wandelingen in een ongerept uiterwaardengebied. Ook mooi, al zal dat heel anders zijn dan jij ervaart. succes met alles en ik blijf je volgen!
liefs, Joke
-
07 April 2009 - 14:09
Teuny En Ad Kennedy:
Hallo Parick,
Na 8800 km door Zuid Afrika te hebben gereden, kunnen we ons enigszins voorstellen hoe je daar alles beleefd.We gaan ook je hyves zodadelijk bekijken. Houd moed en veilige terugkeer. O ja, vraag aan oma of opa Ties maar wie we zijn.
Good luck -
07 April 2009 - 14:15
Teuny En Ad Kennedy:
Hallo Parick,
Na 8800 km door Zuid Afrika te hebben gereden, kunnen we ons enigszins voorstellen hoe je daar alles beleefd.We gaan ook je hyves zodadelijk bekijken. Houd moed en veilige terugkeer. O ja, vraag aan oma of opa Ties maar wie we zijn.
Good luck -
09 April 2009 - 14:19
Stefan:
Hey Patt:-)
Hier dan het beloofde berichtje, die ik je moest sturen:P gehe..
Hoop dat alles nog steeds bevalt, foto's zien er in ieder geval super uit!! en de verhalen zijn ook leuk te lezen! Een enorm leuke ervaring lijkt me zo!
We spreken elkaar wel weer op msn, en als je er weer bent doen we een drankje @ Zwolle!!;)
(k) -
29 April 2009 - 20:51
Kees:
Patt, als wij ooit gaan trouwen nemen we wel 2 kindertjes hoor, die passen mooi bij het bankstel ;)
Ben blij dat je nog leeft na die spitting cobra aangezien je nog schrijft;)
Kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
