Spinazie verkopen en kraaltjes rijgen
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg Patrick
23 Februari 2009 | Namibië, Windhoek
Ik denk dat ik nu wel wat meer gewend ben in Namibië. Ik loop wat langzamer, wachten is geen probleem meer, de dagelijkse wijzigingen in de planning doen me niets en ik groet iedereen op de standaard manier “hello, how are you, I’m fine”, schudt de hand op zn Afrikaans (hand, duim, hand) en zelfs enkele woordjes in het Oshivambo en Damaranama (klikgeluiden) lukken al. Ja, ik denk dat ik wel een Afrikaan kan worden. Ook de verbrande huid is nu bruin ipv rood, dus aan de Afrikaanse kleur wordt hard gewerkt!
Enfin, ik ben hier natuurlijk voor mijn studie. Ik heb nu wat meer duidelijkheid over mijn werkzaamheden hier voor de komende tijd. Laura en ik hebben ons plan van aanpak af en we hebben 9 stageopdrachten geformuleerd. Ik zal ze even in het kort opnoemen;
- Ik ga een plan schrijven hoe het medicatiebeleid hier beter kan
- Ik ga een kaartspel ontwerpen over TB wat ze kunnen gebruiken als voorlichtingsmateriaal tijdens de health education
- Ik ga ook een visie voor Penduka ontwerpen, want die hebben ze nog niet
- Ik zal de evaluatie van de World TB Day 2009 voor onze rekening nemen
- Voor de werknemers van Penduka zal ik een klinische les geven over voorlichtingsstrategieën
- Tijdens de health education zal ik de health educator een dag coachen
- Ik ga ook een verslag schrijven over discriminatie van TB patiënten
- Ik zal ook een tijdschrift maken voor de werknemers over TB
- Tenslotte ga ik ook de website van Penduka updaten en verbeteren (technisch als ik ben!)
Voor een aantal opdrachten (bijvoorbeeld van het tijdschrift en discriminatie) gaan we ook veel mensen interviewen, van patiënten en werknemers tot aan studenten van de University of Namibia. Heb er erg veel zin in en hopelijk hebben we er genoeg tijd voor!
We zullen dan verder niet echt meer meewerken aan de dagelijkse activiteiten van Penduka, dus niet ’s ochtends eten brengen naar de DOTS, health education geven, medicatie rondbrengen enz, alleen als dat van belang is voor een van de opdrachten of als we mensen moeten interviewen en willen observeren bij bepaalde DOTS. Gelukkig komen we dan nog wel genoeg in aanraking met de bevolking, want dat is toch wel het leukste. Het is gek genoeg erg leuk om in de township te zijn en de armoede te zien. Het is zo’n andere wereld die toch echt wel indrukwekkend is. De mensen zijn zo vriendelijk. Vind het leuk om met ze te praten! Alleen hun slechte Engels is soms wel echt een probleem.
Nou goed, voor meer informatie over Penduka kun je op de site kijken (die er de komende tijd dus veeeeeel beter uit zal gaan zien hopelijk!); www.penduka.info.
Verder wel weer heel wat dingen meegemaakt de afgelopen dagen. Laura en ik zijn twee maal van het nog geen kilometer lange weggetje dat naar Penduka leidt teruggestuurd, omdat het toch echt heel erg gevaarlijk blijkt te zijn (mensen die je willen beroven). Ook in Windhoek zijn we op plekken weggestuurd door beveiliging vanwege het gevaar. Best vervelend!
Voor het waterprobleem hebben we inmiddels een oplossing. We koken het in de waterkoker (lang leve waterkokers!) en laten het afkoelen en gieten het dan in flessen. Het is dan best wel goed te drinken en heb nog geen diarree remmers hoeven gebruiken (afkloppen!). Eerst kookten we het in een pan, maar toen dreven er allemaal witte stukjes in het water en we hebben het ook al heet vanuit de waterkoker in de fles gedaan, maar toen smolt te fles en smaakte het water naar plastic (al vond ik het toch echt specifiek naar luchtbedden smaken). Het eten bevalt tot nu toe ook nog goed! We proberen van alles wat te koop is in de supermarkt (het ene wel lekker, het andere niet, een blik met vruchtjes verwachten, maar er zit slechts jam in, een blik met vis verwachten, wat ook echt zo was; hele vissen in dat blik gepropt. Gisteren zelfs lekker pannenkoeken gebakken!). We knutselen maar wat in de keuken. Ook een extra pannetje gekocht, dat is wel zo handig! En een vork! Want één is niet genoeg voor 2 personen.. We hadden zo’n zin in een biertje, maar dat wordt hier in hier op zaterdag na 13.00 niet meer verkocht. Helaas was het toen 14.00 uur al, dus weer een week op water en thee.
Ik ben inmiddels ook gepromoveerd naar werknemer in het Craftcenter (waar ze potjes, doeken, sleutelhangers en andere dingen voor toeristen/wereldwinkels maken). Ik kan al oorbellen van kraaltjes maken en volgende week leer ik om een krokodillensleutelhanger te maken van kraaltjes. Tof! En ik ben officieel Community Outreacher binnen het TB programme van Penduka.
Afgelopen week werden Laura en ik ineens weggeroepen tijdens het werken aan ons plan van aanpak. We moesten de nieuw geoogste spinazie verkopen. Erg verpleegkundig, maar wel heel erg leuk! Eerst wilde geen van de medewerkers van het Craftcenter spinazie kopen, maar door ons enorme enthousiasme (meer gelach om onze debiele verkooppraatjes ‘Spinach from Holland’) wilde ineens iedereen en was het binnen no-time op! Weer een talent ontdekt!
Zaterdag de stad weer eventjes in geweest. Enorme regenbui, maar was best wel lekker. Maar oef, wat gaat dat dan hard hier! Alle straten staan dan binnen 1 minuut onder water. Daarna is het wel lekker fris buiten, want het is hier nu zomer en overdag warm. In de stad zowaar Himba’s gezien, dus Rocco en Kees, de 1e opdracht heb ik toch nog wat (verlaat) kunnen voltooien! Ook hebben we de president nog gezien. Jaja, echt waar! We liepen bij de Christus Kirche en toen ineens allemaal sirenes, wegen werden afgezet, maar wij liepen als toerist gewoon door natuurlijk. Plotseling allemaal politiewagens en 2 zwarte Mercedessen (schrijf je het meervoud van Mercedes zo?). Later vragen aan een agent wie erin zat, jawel, de president! Die kwam dus wel eventjes op 5 meter afstand langs onze neus!
Ook vorige week nog een heel leuke avond gehad met toeristen die 3 nachten op Penduka verbleven. Twee Duitse mannen en 3 Damara vrouwen. Geweldig die vrouwen, de middelste gaat met 1 van de Duitse mannen trouwen en de oudste vrouw gaat in mei met een Damara man trouwen in Rundu (Noord-Namibië, op de grens met Angola) en wij zijn ervoor uitgenodigd. Wie weet hebben we dus in mei een Namibische bruiloft 900 km verderop! Ze boden ons een maaltijd aan, uit beleefdheid (en enorme honger, het is echt waar, mensen in Afrika hebben echt honger) de maaltijd aangenomen. Een worstje, salade, koude pasta en Omayowa (een of andere paddenstoel die op termietenheuvels in Namibië groeit). We dachten dat het een paddo was en door die gedachten hadden we al wel een humeur alsof we enorm stoned waren.
Nog wat feiten:
- Neuspeuteren is hier volkomen normaal en iedereen doet het ook zonder enige gêne
- Echt Namibisch eten is…. Pap…. Saaaiiii
- Ze eten hier ook rupsen
- Laura slaapt van maandag t/m woensdag bij mij in de bungalow, omdat er 30 toeristen bij Penduka komen slapen en ze een bungalow tekort kwamen
- De baas, Rudolph, zeurt echt over ALLES!
- Onze taxichauffeur Moses doet z’n natte slippers tijdens het rijden onder de motorkap, dan drogen ze sneller
- Het is hier al om 20.00 stikdonker, in de winter (jullie zomer) soms al om 18.00 uur!
- De honden Spike en Garfield vallen je soms aan en ze hebben gisteren een zwangere moederkat vermoord en een kitten naast mn bungalow gelegd (en ingewanden naast die van Laura)
- Mario wilde eerst 20 dollar lenen, toen mn fototoestel en later mn externe harde schijf. Weet niet of ik hem nu nog wel zo aardig vind (niets uitgeleend overigens)
- Ik heb op 8 plekken lekkage in mn bungalow
- Op een plekje op het terras van het restaurant van Penduka heb ik met wat geluk draadloos internet van een of ander gevaarlijk onbekend netwerk
- Dat is vervelend want het regent hier veel van november - maart
- Namibië is 20 keer zo groot als Nederland
- Penduka heeft 900 patiënten
- Van 1793 tot 1878 was Namibië van Nederland (althans, de stad Walvisbaai, de rest van het land was nog niet ontdekt)
- Daarna was het van Duitsland en de laatste 70 jaar voor de onafhankelijkheid in 1990 van Zuid-Afrika
- 64% van het land bestaat uit savanne
- 20% uit bos
- En 16% uit (half)woestijn
- Het is het droogste land ten zuiden van de Sahara (weinig van gemerkt nog)
- Oshivambo is de verzamelnaam voor 7 verschillende inheems talen, waaronder het Oshidonga en Onshikanyama
- Het Oshivambo is voor 48% van de bevolking de moedertaal
Nieuwe foto’s staan weer op hyves: http://patrickpt.hyves.nl
Enfin, ik ben hier natuurlijk voor mijn studie. Ik heb nu wat meer duidelijkheid over mijn werkzaamheden hier voor de komende tijd. Laura en ik hebben ons plan van aanpak af en we hebben 9 stageopdrachten geformuleerd. Ik zal ze even in het kort opnoemen;
- Ik ga een plan schrijven hoe het medicatiebeleid hier beter kan
- Ik ga een kaartspel ontwerpen over TB wat ze kunnen gebruiken als voorlichtingsmateriaal tijdens de health education
- Ik ga ook een visie voor Penduka ontwerpen, want die hebben ze nog niet
- Ik zal de evaluatie van de World TB Day 2009 voor onze rekening nemen
- Voor de werknemers van Penduka zal ik een klinische les geven over voorlichtingsstrategieën
- Tijdens de health education zal ik de health educator een dag coachen
- Ik ga ook een verslag schrijven over discriminatie van TB patiënten
- Ik zal ook een tijdschrift maken voor de werknemers over TB
- Tenslotte ga ik ook de website van Penduka updaten en verbeteren (technisch als ik ben!)
Voor een aantal opdrachten (bijvoorbeeld van het tijdschrift en discriminatie) gaan we ook veel mensen interviewen, van patiënten en werknemers tot aan studenten van de University of Namibia. Heb er erg veel zin in en hopelijk hebben we er genoeg tijd voor!
We zullen dan verder niet echt meer meewerken aan de dagelijkse activiteiten van Penduka, dus niet ’s ochtends eten brengen naar de DOTS, health education geven, medicatie rondbrengen enz, alleen als dat van belang is voor een van de opdrachten of als we mensen moeten interviewen en willen observeren bij bepaalde DOTS. Gelukkig komen we dan nog wel genoeg in aanraking met de bevolking, want dat is toch wel het leukste. Het is gek genoeg erg leuk om in de township te zijn en de armoede te zien. Het is zo’n andere wereld die toch echt wel indrukwekkend is. De mensen zijn zo vriendelijk. Vind het leuk om met ze te praten! Alleen hun slechte Engels is soms wel echt een probleem.
Nou goed, voor meer informatie over Penduka kun je op de site kijken (die er de komende tijd dus veeeeeel beter uit zal gaan zien hopelijk!); www.penduka.info.
Verder wel weer heel wat dingen meegemaakt de afgelopen dagen. Laura en ik zijn twee maal van het nog geen kilometer lange weggetje dat naar Penduka leidt teruggestuurd, omdat het toch echt heel erg gevaarlijk blijkt te zijn (mensen die je willen beroven). Ook in Windhoek zijn we op plekken weggestuurd door beveiliging vanwege het gevaar. Best vervelend!
Voor het waterprobleem hebben we inmiddels een oplossing. We koken het in de waterkoker (lang leve waterkokers!) en laten het afkoelen en gieten het dan in flessen. Het is dan best wel goed te drinken en heb nog geen diarree remmers hoeven gebruiken (afkloppen!). Eerst kookten we het in een pan, maar toen dreven er allemaal witte stukjes in het water en we hebben het ook al heet vanuit de waterkoker in de fles gedaan, maar toen smolt te fles en smaakte het water naar plastic (al vond ik het toch echt specifiek naar luchtbedden smaken). Het eten bevalt tot nu toe ook nog goed! We proberen van alles wat te koop is in de supermarkt (het ene wel lekker, het andere niet, een blik met vruchtjes verwachten, maar er zit slechts jam in, een blik met vis verwachten, wat ook echt zo was; hele vissen in dat blik gepropt. Gisteren zelfs lekker pannenkoeken gebakken!). We knutselen maar wat in de keuken. Ook een extra pannetje gekocht, dat is wel zo handig! En een vork! Want één is niet genoeg voor 2 personen.. We hadden zo’n zin in een biertje, maar dat wordt hier in hier op zaterdag na 13.00 niet meer verkocht. Helaas was het toen 14.00 uur al, dus weer een week op water en thee.
Ik ben inmiddels ook gepromoveerd naar werknemer in het Craftcenter (waar ze potjes, doeken, sleutelhangers en andere dingen voor toeristen/wereldwinkels maken). Ik kan al oorbellen van kraaltjes maken en volgende week leer ik om een krokodillensleutelhanger te maken van kraaltjes. Tof! En ik ben officieel Community Outreacher binnen het TB programme van Penduka.
Afgelopen week werden Laura en ik ineens weggeroepen tijdens het werken aan ons plan van aanpak. We moesten de nieuw geoogste spinazie verkopen. Erg verpleegkundig, maar wel heel erg leuk! Eerst wilde geen van de medewerkers van het Craftcenter spinazie kopen, maar door ons enorme enthousiasme (meer gelach om onze debiele verkooppraatjes ‘Spinach from Holland’) wilde ineens iedereen en was het binnen no-time op! Weer een talent ontdekt!
Zaterdag de stad weer eventjes in geweest. Enorme regenbui, maar was best wel lekker. Maar oef, wat gaat dat dan hard hier! Alle straten staan dan binnen 1 minuut onder water. Daarna is het wel lekker fris buiten, want het is hier nu zomer en overdag warm. In de stad zowaar Himba’s gezien, dus Rocco en Kees, de 1e opdracht heb ik toch nog wat (verlaat) kunnen voltooien! Ook hebben we de president nog gezien. Jaja, echt waar! We liepen bij de Christus Kirche en toen ineens allemaal sirenes, wegen werden afgezet, maar wij liepen als toerist gewoon door natuurlijk. Plotseling allemaal politiewagens en 2 zwarte Mercedessen (schrijf je het meervoud van Mercedes zo?). Later vragen aan een agent wie erin zat, jawel, de president! Die kwam dus wel eventjes op 5 meter afstand langs onze neus!
Ook vorige week nog een heel leuke avond gehad met toeristen die 3 nachten op Penduka verbleven. Twee Duitse mannen en 3 Damara vrouwen. Geweldig die vrouwen, de middelste gaat met 1 van de Duitse mannen trouwen en de oudste vrouw gaat in mei met een Damara man trouwen in Rundu (Noord-Namibië, op de grens met Angola) en wij zijn ervoor uitgenodigd. Wie weet hebben we dus in mei een Namibische bruiloft 900 km verderop! Ze boden ons een maaltijd aan, uit beleefdheid (en enorme honger, het is echt waar, mensen in Afrika hebben echt honger) de maaltijd aangenomen. Een worstje, salade, koude pasta en Omayowa (een of andere paddenstoel die op termietenheuvels in Namibië groeit). We dachten dat het een paddo was en door die gedachten hadden we al wel een humeur alsof we enorm stoned waren.
Nog wat feiten:
- Neuspeuteren is hier volkomen normaal en iedereen doet het ook zonder enige gêne
- Echt Namibisch eten is…. Pap…. Saaaiiii
- Ze eten hier ook rupsen
- Laura slaapt van maandag t/m woensdag bij mij in de bungalow, omdat er 30 toeristen bij Penduka komen slapen en ze een bungalow tekort kwamen
- De baas, Rudolph, zeurt echt over ALLES!
- Onze taxichauffeur Moses doet z’n natte slippers tijdens het rijden onder de motorkap, dan drogen ze sneller
- Het is hier al om 20.00 stikdonker, in de winter (jullie zomer) soms al om 18.00 uur!
- De honden Spike en Garfield vallen je soms aan en ze hebben gisteren een zwangere moederkat vermoord en een kitten naast mn bungalow gelegd (en ingewanden naast die van Laura)
- Mario wilde eerst 20 dollar lenen, toen mn fototoestel en later mn externe harde schijf. Weet niet of ik hem nu nog wel zo aardig vind (niets uitgeleend overigens)
- Ik heb op 8 plekken lekkage in mn bungalow
- Op een plekje op het terras van het restaurant van Penduka heb ik met wat geluk draadloos internet van een of ander gevaarlijk onbekend netwerk
- Dat is vervelend want het regent hier veel van november - maart
- Namibië is 20 keer zo groot als Nederland
- Penduka heeft 900 patiënten
- Van 1793 tot 1878 was Namibië van Nederland (althans, de stad Walvisbaai, de rest van het land was nog niet ontdekt)
- Daarna was het van Duitsland en de laatste 70 jaar voor de onafhankelijkheid in 1990 van Zuid-Afrika
- 64% van het land bestaat uit savanne
- 20% uit bos
- En 16% uit (half)woestijn
- Het is het droogste land ten zuiden van de Sahara (weinig van gemerkt nog)
- Oshivambo is de verzamelnaam voor 7 verschillende inheems talen, waaronder het Oshidonga en Onshikanyama
- Het Oshivambo is voor 48% van de bevolking de moedertaal
Nieuwe foto’s staan weer op hyves: http://patrickpt.hyves.nl
-
23 Februari 2009 - 14:14
Sha:
Leuk, Leuk Pat! Ongegeneerd neuspeueteren nu dus;). Blij te lezen dat alles goed gaat & wat jullie gaan doen! veel succes komende week en in het vervolg dus even voor 13.00 naar de winkel;)!
Liefs, Sharon -
23 Februari 2009 - 14:16
Rocco:
waa pat!
wat een mooie verhalen... ik ga zo de foto's bekijken... en je kunt binnen nu en een half uurtje een mailtje in je inbox verw88!
keep up the good work!
kus -
23 Februari 2009 - 14:17
Petra Berkhoff:
Jaah! ow nee toch niet als eerste ;) Haha wat fantastisch allemaal! Vooral door gaan met neuspeuteren, lekker!! ;) haha
dikke kus -
23 Februari 2009 - 14:18
Eva Mulder:
Wow, Patrick nu al aangepast! Ik heb nog steeds met een aantal dingen hier moeite... Aan de andere kant heb ik nog nooit zoveel plastic verbruikt als in de afgelopen maanden ;)
Gaaf dat je ook andere dingen doet, lekker spinazie verkopen en sieraden maken. Komt dat ook in je stageverslag? :)
Dat over dat weggetje waar mensen beroofd worden klinkt wel erg eng.. Iedereen zegt het vast maar doe je wel voorzichtig
heel veel liefs vanuit Toronto (voor de laatste keer...) Eva
-
23 Februari 2009 - 14:25
Rocco:
waa pat!
wat een mooie verhalen... ik ga zo de foto's bekijken... en je kunt binnen nu en een half uurtje een mailtje in je inbox verw88!
keep up the good work!
kus -
23 Februari 2009 - 14:30
Mart:
Kan je geen regenwater opvangen als drinkwater? Of zeg ik nou iets heel stoms? =P
Keep the facts coming! I like it!
Dikke kus! M. -
23 Februari 2009 - 14:36
Leonie:
Hahaha echt superleuke berichtjes schrijf je!
Ik geniet wel extra van mijn reep milkachoco door jouw hongerverhalen, thnx daarvoor :P
Liefs en succes met alle plannen!
-
23 Februari 2009 - 15:01
Leonie:
Hahaha echt superleuke berichtjes schrijf je!
Ik geniet wel extra van mijn reep milkachoco door jouw hongerverhalen, thnx daarvoor :P
Liefs en succes met alle plannen!
-
23 Februari 2009 - 15:03
Sass:
Heey lievie pat!
Ow wat een leuk verhaal! Fijn te horen dat je het zo naar je zin hebt! En je mag ook heel veel doen als ik dat zo lees..
Ik heb trouwens nog een tip voor het zuiveren van water. De romeinen deden namelijk azijn in hun water (of kookten het) dus als de koker kapot is en de azijn in de aanbieding;), weet je wat je te wachten staat!
Xx Sas -
23 Februari 2009 - 16:39
Anique:
eehj
patrick je verhalen blijven indrukwekken! :D echt super!
ben blij voor je dat je nu wat meer gewend bent:D kan je er toch nog beter van genieten.. je stageopdrachten klinken leuk joh:D ga je vast en zeker veel van leren;)
veel succes weer komende week!
anique -
23 Februari 2009 - 17:17
Mam:
Hai lieve Pat,
Geweldig geschreven weer!!! Echt genieten om het te lezen. Ook leuk om je vanmiddag nog op msn gesproken te hebben en je " collega's " door het beeld heen te zien rennen....
Peuter jij nog maar even fijn legaal in je neus daar, maar thuis niet meer hoor hahahahaha.
En....mocht je toch niet zoveel meer voor verpleging voelen dan kan je altijd nog op de markt gaan staan met verse groente.
Dikke kus en tot de volgende keer -
23 Februari 2009 - 19:45
Yvo:
Geweldig je verhalen. Wat is de wereld toch mooi he, elke keer sta je weer versteld!
Heel veel plezier, geniet ervan en spreek je weer snel op msn..
Gr Yvo -
23 Februari 2009 - 21:39
Jacq:
Graag 1 paar oorbellen en 1 krokedillerende armband!!! -
23 Februari 2009 - 21:41
Jacq:
ennuh...nu weet ik waar douwe zijn tik vandaan heeft......namibie!!!!!(neuspeuteren!)whawhawahwawh -
23 Februari 2009 - 22:19
Carl Augustin:
Hahahaha, zie jou al wel kraaltjes rijgen en roddelen met de vrouwen daar hoor :p Heerlijk! Maak ook nog wel een foto van je creaties hoor! Je opdrachten klinken erg interessant en gevarieerd, wel grappig dat jullie dat altijd zelf mogen doen! En erg grappig idee van Rocco en Kees met die weekopdrachten, vooral nummer 2 natuurlijk ;) Ben benieuwd wat er nog volgt, wordt vast veel lachen :p
xoxo -
24 Februari 2009 - 04:37
Ivo:
Wat een verhalen man!!
Erg leuk om te lezen en goed geschreven. Je zult eerder weer moeten wennen aaan Nederland dan aan Namibie denk ik hahaha.
Gr. Ivo -
24 Februari 2009 - 17:45
Willy Herfkens:
je zult wel denken,wie is dat nou.
ik zal het je maar
vertellen,je oma en ik zijn al zo ongeveer 40 jaar vriendinnen.en op
dit moment helpt ze me
even met dit berichtje
voor jou.een volgende ga
ik je alles vertellen.
maak er vandaag een fijne dag van
willy herfkens
-
26 Februari 2009 - 14:08
Kees:
Patt! Ik wil zo een sleutelhanger! Maak er nog maar een extra weekopdracht van;)
Verder weer leuk verhaal!
Kus!!! -
04 Maart 2009 - 12:40
Dennis:
Hey Laura en Patrick,
Flinke plannen hebben jullie zeg! Ik denk echt dat jullie veel kunnen betekenen daar.
Maar probeer niet alles te verbeteren, immers ze willen zelf lang niet altijd. Ook al kun je een belangrijke bijdrage leveren en is het nodig, het blijkt dat ze er niet altijd voor open staan, waardoor er dus niet altijd draagvlak is voor 'alle plannetjes van die blanke mensen uit de Westerse wereld'.
Doen jullie wel voorzichtig met de gevaren daar? Ik ben wel benieuwd wat je er daadwerkelijk van merkt.
En weten jullie al of jullie naar de bruiloft gaan? Zal best een bijzonder feestje zijn...
Nou have fun daar, maar dat gaat wel goed komen en anders eet je nog maar wat van die paddo's ;)
x Dennis
p.s. sinds wanneer eet jij van luchtbedden? :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
